Dziękuję ci, serce moje,
Że obudziłam się znowu
I chociaż jest niedziela,
dzień odpoczywania,
pod żebrami
trwa zwykły przedświąteczny ruch. (WIsława Szymborska)

Uważam, że fotografia trafnie oddaje sens wiersza. Patrząc na Prababcię, która przeżyła już dziewięćdziesiąt cztery lata, mogę dostrzec jej wdzięczność za każdy kolejny dzień i radość z każdej prostej czynności.
Czytając wiersz Szymborskiej, znajdujemy fragment: „dbasz [serce], żebym nie prześniła się na wylot, na wylot, do którego skrzydeł nie potrzeba”. Te słowa są wyraźną aluzją do śmierci. Natomiast w kolejnych wersach: „dziękuję ci, serce moje, że obudziłam się znowu”, można doszukać się postrzegania każdego dnia życia jako daru. To właśnie widzę w twarzy mojej babci, która wie, że jej czas dobiega końca i cieszy się bieżącą chwilą.

********************************************************************************

Czemu ty się zła godzino
z niepotrzebnym mieszasz lękiem,
Jesteś - a więc musisz minąć,
Miniesz - a więc to jest piękne (Wisława Szymborska)

Życie jednostki jest kruche, nietrwałe w odniesieniu do wieczności świata - podobnie jak rośliny jednoroczne, które po sezonie niszczeją zapomniane. Jesienno-zimowe pola wyglądają niczym pobojowiska wojenne. Szczątki łodyg są pozostawione same sobie, zmasakrowane i nieistotne. Czas płynie, wszystko zasypuje zimowa biel, ukrywając jesienne smutki, które przeminą. To pokazuje cykliczność w świecie natury, podobną do koła życia. Pomimo strat, które ponosimy jako jednostki, świat tego nie opłakuje, tylko trwa dalej, nie zważając na nasze trudne chwile, bo zawsze po zimie przychodzi wiosna, pełna szczęścia i radości.
Zima jest więc porą roku, która białym puchem przykrywa niedoskonałości życia codziennego. Daje przedsmak odrodzenia nadchodzącego wiosną. Pokazuje także błahość trosk i skutków jesieni – wybielone śniegiem wszystko wydaje się prostsze i mniej skomplikowane.
Ta pora roku dobrze też wpływa na psychikę ludzi, którzy podczas trwania jesieni są często pesymistycznie nastawieni do życia. Zimowe powietrze - rześkie i świeże - pomaga nam nabrać orzeźwiającego oddechu. A on kieruje nasze myśli w stronę cieplejszych dni i nowych, ciekawych przeżyć. Gdy już nadchodzi wiosna, możemy się przekonać, że nadeszły lepsze chwile.